Onlangs hoorde ik deze zin terwijl ik bezig was met het thema ‘van doen naar zijn’. Het ‘doen’ in de zin van aanpakken, doorpakken, altijd maar bezig zijn en voor anderen klaar staan, was me zo bekend. Dan hebben we het nog geen eens over ‘veel in je hoofd zitten’, analyseren, van alles bedenken (ook geniale dingen!) en ook voor anderen denken. Herken je dat?
Er zit ontzettend veel kracht in je brein. Maar kan ik ook gewoon even ‘zijn’; dat het niet gaat om wat ik allemaal doe, maar om wie ik ben? Tijd voor mezelf nemen op momenten dat ik daar behoefte aan heb, zonder een schuldgevoel te hebben richting de mensen om me heen? Dat ik echt aanwezig kan zijn in het moment, volle aandacht voor die persoon en niet met mijn hoofd bezig ben met de to-do list, met morgen, met volgende week.
Hoe dan? Doen en zijn is voor mij geworden als een slinger waar ik tussen kan bewegen. Dat kan ook alleen doordat ik nu weet wat naast ‘doen’ ook ‘zijn’ inhoudt. En dat is een klus. Want veel doen, bezig zijn, in mijn hoofd zitten is gewoonweg een overlevingsmechanisme die vroeger is dienend was maar nu niet meer. Het ingesleten tot en met. Dat verander ik niet in een middag en zeker niet in je eentje.
Hoe ervaar je meer zijnskracht? Dat gaat om weten wat je behoeften zijn, om zelfzorg, om patronen te ontrafelen, weten waar je vandaan komt en wat je heeft gevormd. Zodat ik daar bewustzijn op krijgt en daardoor bewuste keuzes kunt maken. Mooi hè, dat in het woordje bewustzijn het woordje ‘zijn’ zit. Zijn heeft voor mij ook iets vrouwelijks in de zin van bedding ervaren. Dat geeft mij rust, vertrouwen en overgave om te kunnen en mogen zijn wie ik ben.
Heb jij dat verlangen om naast ‘doen’ ook echt te kunnen ‘zijn’? Weet je welkom! Het is fijn en ook mooi om deze reis samen met andere vrouwen te maken.
